Σπανίζει ο "βαρύ γλυκός", χάθηκε ο "με ολίγη"

Τα blogs είναι ήδη περισσότερα από τα καφενεία. Τα καφενεία τα παραδοσιακά ήταν αντρικά στέκια, που μετά εκσυγχρονίστηκαν σε ...καφετέριες, οπότε έγιναν στέκια για αρσενικούς και για θηλυκούς (και για ουδέτερους κάθε λογής βεβαίως).

Στο καφενείο οι περισσότεροι θαμώνες ήταν μεταξύ τους γνωστοί, είχαν όνομα και επώνυμο. Στην καφετέρια οι περισσότεροι ανώνυμοι και περαστικοί, τουλάχιστον στις μεγάλες γειτονιές και στις «in».
Στο καφενείο γινότανε κουβέντα για όλα. Οι καρέκλες και τα τραπέζια μετρημένα και μαρκαρισμένα. Μια μικρή Βουλή ήτανε το κάθε καφενείο με πολλούς μικρούς πρωθυπουργούς και βουλευτές. Υπήρχαν αριστερά και δεξιά καφενεία. Υπήρχαν ποδοσφαιρικά καφενεία πράσινα, κίτρινα, κόκκινα, μαύρα, μπλε, όλα τα χρώματα. Υπήρχε βαρύ γλυκός, σκέτος και με ολίγη. Υπήρχε τάβλι και κολτσίνα. Υπήρχε μπαρμπούτι και μετά Θανάσης, γκανιότα γαρ. Άντε και κάνα ζάρι στη ζούλα. Σε ένα τοίχο υπήρχε και μια τηλεόραση μπαούλο. Και ρουφιάνοι υπήρχαν, αλλά σταμπαριζόντουσαν εύκολα, καίγονταν αμέσως κι έπιαναν ψωριάρηδες στασίδι στη γωνία.
Στη καφετέρια τα πράγματα έγιναν ανώνυμα, τα χρώματα όλα μαζί, το τάβλι και η κολτσίνα εξοστρακίστηκαν, το μπαρμπούτι και ο Θανάσης μετακόμισαν, οι αναπαυτικές πολυθρόνες τα hi tech συστήματα ήχου, τα φωτορυθμικά και οι καπουτσινοφρέντοι κατέπλευσαν. Έπιασαν θέση δυο τρεις τηλεοράσεις plasma και κάτι ενυδρεία. Τραπεζοκαθίσματα στο πεζοδρόμιο, υπαίθριος κλιματισμός, φραγκάτοι, κουστουμάτοι, ζευγαράκια, νεολαία, μουσικές από το αλλού. Μόνο οι ρουφιάνοι έμειναν στη θέση τους. Πολλαπλασιάστηκαν κιόλας, αφού τώρα είχαν καλύτερη κάλυψη.

Λίγο μετά ζορίστηκε η ατμόσφαιρα της καφετέριας, το λίγο απ' όλα έμεινε πίσω και ήρθε το μπαρ (ή μπαράκι), το στέκι. Ξεφύτρωσαν οι μόδες και οι τάσεις. Djs με μουσικές ταμ τουμ, κεφάλια ξυρισμένα, παρδαλοβαμμένα ή παρδαλοκουρεμένα, σκονάκια, σφηνάκια, κουνηματάκια, πουστράκια, σκουλαρίκια, tattoo, κοκτέιλς του θανατά, μπόμπες ποτά με εξωτικά ονόματα, λαθρέμποροι, πρεζέμποροι, λαθροζωισμένοι και πορτιέροι. Στριμωξίδι στο όρθιο. Οι ρουφιάνοι στη θέση τους και αναβαθμισμένοι. Νταβατζήδες, ενίοτε φανεροί.

Η πιάτσα της μπολογκόσφαιρας, που πρόκυψε μετά, λες και αντέγραψε τον παραπάνω χάρτη. Φύτρωσαν και φυτρώνουν blogs - καφενεία , καφετέριες και μπαρ όλων των ειδών. Όλα τα μαγαζιά χωράνε και για όλους τους επισκέπτες υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις, αναπαυτικές. Ελάχιστα τα παραδοσιακά καφενεία, μιλιούνια τα υπόλοιπα. Χιλιάδες οι επίδοξοι πρωθυπουργοί και υπουργοί. Εκατοντάδες χιλιάδες οι πελάτες. Τζάμπα το σουλάτσο και ο καφές.
Η ρουφιανιά απογειώθηκε. Φτιάχτηκε σχολή παραγωγής ελεφάντων. Η τρίχα γίνεται τριχιά και το μερμήγκι βαρύτερο απ΄ την καμήλα. Οι ρουφιάνοι της παραδοσιακής σχολής χτυπήθηκαν κατακέφαλα από την ανεργία. Τα παραδοσιακά καφενεία βάζουν κάποια κόντρα και συναγωνίζονται στο να φτιάξουν καλύτερο καφέ, πνιγμένα στην μπόχα της μπλογκόσφαιρας. Μια μπόχα που φαίνεται να έχει μολύνει τους εγκεφάλους των περισσότερων πελατών. Έτσι ο πελάτης δεν πάει συνήθως στο καφενείο να πιεί τον καφέ του, να χαλαρώσει και να κουβεντιάσει. Πάει φτιαγμένος για σαματά και βρισίδι.