Είπα να βγάλω το σκασμό πριν από τις μεθαυριανές εκλογές, αλλά μερικοί διαδικτυακοί φίλοι / συνομιλητές κατάφεραν να με βάλουν για τα καλά στη πρίζα οπότε … ξείπα. Έχουμε λοιπόν και λέμε.Λίγο μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1985 κατέληξα στην απόφαση να μη συμμετέχω εφεξής σε κανενός είδους εκλογική διαδικασία. Έκτοτε συνεχίζω να τηρώ αυτή τη στάση της πλήρους (πλην ενεργητικής) ΑΠΟΧΗΣ, καθόσον δεν βρήκα έστω και ένα ελάχιστα επαρκή λόγο που θα με οδηγούσε σε αναθεώρησή της. Βεβαίως η προσωπική αυτή στάση ουδέποτε σήμαινε παραίτηση συμμετοχής στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα. Το αντίθετο. Άλλωστε είναι σαφές ότι και το ebloko.gr συνιστά απόπειρα βαθύτατα πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης, μακριά από πολιτικούς φορείς και ΜΜΕ.
Γιατί το 1985 αποφάσισα να ΑΠΕΧΩ εφεξής από τις εκλογικές διαδικασίες της αστικής μας δημοκρατίας; Γιατί στερέωσα την άποψή μου ως προς τις καταστροφικές συνέπειες που μεσο - μακροπρόθεσμα θα προέκυπταν για τον ελληνικό λαό και την χώρα από την ένταξη στην ΕΟΚ (νυν ΕΕ) και κυρίως γιατί δεν μου έμεινε καμία αμφιβολία πως ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πολιτικό σύστημα είχε μονοσήμαντο προσανατολισμό αυτήν την ένταξη ακόμα και στις περιπτώσεις πολιτικών φορέων που μιλούσαν για "απόκρουση" των συνεπειών της ένταξης. Για όσους θυμούνται, είχε προηγηθεί η περίοδος του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" που μάλλον έκλεισε οριστικά το 1985 με τη δήλωση του τότε πρωθυπουργού Α.Π. "η Ελλάδα μπήκε στην ΕΟΚ για να μείνει". Επιπρόσθετα δεν μου έμεινε καμιά αμφιβολία ότι ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πολιτικό σύστημα (εδώ αναφέρομαι περιοριστικά στα πολιτικά κόμματα που είχαν κοινοβουλευτική ή ευρωκοινοβουλευτική εκπροσώπηση) άμεσα ή έμμεσα συμμετείχε (ή διεκδικούσε [!] συμμετοχή) στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων, δηλαδή του τζάμπα χρήματος που τα λεγόμενα "διαρθρωτικά" ταμεία της ΕΟΚ προόριζαν για την "ανάπτυξη" της Ελλάδας. Τζάμπα και πολύ χρήμα.