Μεγάλες κουβέντες;
Δεν τρέφω καμιά αυταπάτη ως προς
το ευάλωτο της διαπλοκής. Άλλωστε αυτό το δημόσιο σημειωματάριό μου προέκυψε ως
ανοιχτή παραδοχή της προσωπικής πολιτικής ήττας από αυτήν. Ήττα που καθόλου προσωπική
δεν είναι στο βαθμό που αντιλαμβάνομαι πως αφορά το σύνολο του λαού μας και
συνολικά τη χώρα μας. Ωστόσο δεν αθροίζομαι με τους ηττημένους, για να έχω
παρέα στο θρήνο. Αθροίζομαι εξ αντικειμένου
και σε ό,τι με αφορά παραδέχομαι ξεκάθαρα ότι είμαι νικημένος αλλά
αρνούμαι να προσκυνήσω τους νικητές. Ηττοπάθεια; Τι είναι αυτό;
Αλλά αυτές οι παραδοχές και οι
δηλώσεις θα ήταν εκτεθειμένες σε ερμηνεία άσφαιρου βερμπαλισμού, και δη εκ του
ασφαλούς, αφού απογράφομαι με την ιδιότητα του επιχειρηματία (λέμε τώρα), αν δεν τεκμηριώνονται από στάση ζωής. Γι’
αυτό, όσο αντέχουν τα ποδάρια μου κι όσο το μυαλό μου δεν έχει νερουλιάσει, το
παλεύω όπως μπορώ, έργω και λόγω. Ήγουν με πολλή δουλειά και λίγες κουβέντες. Που σημαίνει
δουλειά στο χωράφι, στο ebloko.gr και
στην ταχυμεταφορά. Σε κάνα διάλειμμα σκαρώνω και λίγες αράδες στο παρόν σημειωματάριο. Για εφτά μέρες τη
βδομάδα, αφού οχτώ δεν υπάρχουν.