Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση με Αραμπάδες;

Ηλεκτρονική διαβούλευση. Ψηφιακή διακυβέρνηση. Δημόσιοι διαγωνισμοί. Εκπαιδευτικά βιβλία. Προσλήψεις πολιτικού προσωπικού. Όλα στο Internet. Αλλά σε ποιο Internet; Στο internet ΑΡΑΜΠΑ και δη αραμπά πολυτελείας λόγω κόστους.

Με αυτόν τον αραμπά κινείται (;) και το Ηλεκτρονικό Εμπόριο.

Οι δημόσιοι φορείς και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις (όσες μπορούν) πληρώνουν αδρά για να πάρουν υπηρεσίες “γρήγορου” internet. Γιατί υπάρχει, γενικώς, ΑΡΓΟ και ΑΚΡΙΒΟ internet – αραμπάς, για όλους τους άλλους χρήστες, επαγγελματίες, ιδιώτες και νοικοκυριά.

Δεκάδες εκατομμυρίων επενδύθηκαν από τον ΟΤΕ, χρήματα των αγρίως φορολογούμενων (ληστεμένων) πολιτών για έργα εκσυγχρονισμού. Η Marfin μπήκε κονόμησε και βγήκε, οι Γερμανοί μπήκαν κονομάνε και μένουν, τα golden boys έκαναν και κάνουν πάρτι, οι προμηθευτές κονόμησαν και κονομάνε, η Siemens κονόμησε, πολλοί κονόμησαν, αλλά το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι Αραμπάς Πολυτελείας (λόγω τιμής). Κατά τα άλλα το «χαρτί» του ΟΤΕ θεωρείται ένα βαρύ χαρτί στο Χρηματιστήριο Αθήνας που, νομίζω πως, συνέδραμε την κονόμα μυημένων αεριτζήδων.

Κατοικώ μέσα στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας πληρώνω στον πάλαι ποτέ κρατικό ΟΤΕ για υπηρεσίες 14 Mbps, αλλά μου παρέχει υπηρεσίες κάτω από 1 Mbps !. Πληρώνω επίσης στον θυγατρικό του φορέα για υπηρεσίες 3G αλλά παίρνω 2G !. Όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι χρήστες.

Ο καυγάς εξαντλείται σε κάποιες δεκάδες καθημερινές διαμαρτυρίες – καταγγελίες αγανακτισμένων χρηστών, που καταγγέλλουν ανυπαρξία σήματος ή χαμηλό σήμα και ..συστήνουν στους υπόλοιπους να αποφύγουν αυτή ή την άλλη εταιρεία. Δηλαδή απλώς εκτόνωση της στιγμής με τη βολική ελληνική μέθοδο «εγώ έκανα φασαρία ή θα κάνω φασαρία». Και λοιπόν; Εντάξει, υπάρχουν ευτυχώς (!) και οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις καταναλωτών», που συνήθως αναλώνονται στη θεραπεία του νομικού λεγόμενου πολιτισμού μας και που επίσης «καταγγέλλουν». Υπάρχει και η ΕΕΤΤ –ανεξάρτητη ρυθμιστική και διοικητική αρχή- που επίσης δέχεται «καταγγελίες», για να μάθει τι τρέχει, και που, όταν το «μάθει», ρίχνει και κάνα πρόστιμο που εφεσιβάλλεται, θεραπεύεται, ανακόπτεται και όλα τα σχετικά.

Ο καθένας στη δουλειά του λοιπόν! Και επειδή οι προθέσεις δεν αρκούν,

βάλτε, καλοί μου κυβερνήτες και καλό μου κράτος, τα πάντα στο internet. Λίγοι θα τα δουν έτσι κι αλλιώς. Αλλά το άλλοθι δημιουργείται! Όλα στο φως, όλα με διαφάνεια !!

Βάζω και εγώ στο internet όσους περισσότερους παραγωγούς μπορώ, όση περισσότερη παράδοση και τέχνη λαϊκή. Λίγοι θα τα δουν έτσι κι αλλιώς… Έτσι το άλλοθι ενισχύεται. Αποενοχοποιείται και συνεχίζει απρόσκοπτα να τρέχει η μακρά εποχή του κονδυλοφόρου, της ουράς στο κάθε λογής ταμείο «κοινωνικής» αλληλεγγύης, της τηλεοπτικής αποβλάκωσης και των ειδικευμένων ψαλιδιών στο κόψιμο της κορδέλας εγκαινίων δημοσίων έργων.

Όμως, μια …κάποια διαφορά παραμένει : Όπως κάποια εκατομμύρια κόσμος έτσι και εγώ ποτέ δεν δήλωσα εργολάβος του μέλλοντος αυτού του τόπου, ούτε καν χειροκροτητής εργολάβων, γιατί, απλώς, η δουλειά μου είναι άλλη και με internet – αραμπά δεν γίνεται...