Λιανεμπόριο και b2c Ηλεκτρονικό Εμπόριο

Πραγματευόμενος το εγχείρημα του e-bloko, πλην των απόψεων που δείχνουν ρεαλιστικές, άκουσα και κάποιες που, συγκρίνοντάς τες, φαίνεται πως κινούνται σε δυο διαμετρικά αντίθετες κατευθύνσεις. Επειδή, ωστόσο, έχουν κάποια βάση και επειδή εκτιμώ πως δεν είναι μεμονωμένες, αξίζουν κάποιο σχολιασμό, σύμφωνα με τις παραδοχές πάνω στις οποίες το e-bloko βασίζεται.

Η μια άποψη βλέπει το b2c ηλεκτρονικό εμπόριο περίπου ως ουτοπία ή, έστω, ως πολύ μακρινή προοπτική εξαιτίας της καθολικής κάλυψης των αγορών από καταστήματα λιανικής πώλησης κάθε είδους, αλλά και εξαιτίας της θεμελιωμένης αντίληψης των καταναλωτών (όλων μας δηλαδή) ως προς τον τρόπο που έχουν συνηθίσει να κάνουν τις αγορές τους.

Η άλλη άποψη βλέπει το b2c ηλεκτρονικό εμπόριο, και μάλιστα ειδών πρώτης ανάγκης, να κινείται περίπου σαν σαρωτική καταιγίδα απέναντι στους κλασικούς μηχανισμούς λιανικού εμπορίου.

Η άποψη που το e-bloko επιχειρεί να θέσει απέχει σαφέστατα και από τις δυο παραπάνω, γιατί θεωρεί πως το b2c ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί ένα νέο κανάλι λιανικών πωλήσεων συμπληρωματικό προς τα συμβατικά. Μάλιστα, ακόμα και με όλες τις προϋποθέσεις ευνοϊκές, αμφιβάλλω αν το b2c ηλεκτρονικό εμπόριο θα μπορούσε να διεκδικήσει ποσοστό μεγαλύτερο του 5% από το σύνολο των πωλήσεων λιανικής. Προφανώς, αυτό το ποσοστό δεν νοείται οριζόντια. Σε κάποιες κατηγορίες μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο και σε κάποιες έως και μηδενικό.

Βασικοί ΘΕΤΙΚΟΙ παράγοντες:

- Η δυνατότητα αναζήτησης & επιλογής κάποιου προϊόντος σε ποικιλία πολύ μεγαλύτερη εκείνης των καταστημάτων μιας, έτσι κι αλλιώς, συγκεκριμένης (γεωγραφικά) αγοράς.
- Η απείρως μεγαλύτερη (και σε πολλές περιπτώσεις μοναδική) δυνατότητα σύγκρισης τιμών.
- Η (συνήθως) άμεση πρόσβαση στα χαρακτηριστικά του προϊόντος.
- Η κατά απόλυτο κανόνα χαμηλότερη τιμή για το ίδιο προϊόν έναντι εκείνης του φυσικού καταστήματος.
- Η πρόσβαση σε μια αγορά που είναι ανοιχτή 24 ώρες το 24ωρο επί 365 μέρες το χρόνο.
- Η μηδενική δαπάνη χρόνου για μετάβαση στο φυσικό κατάστημα και όποιου επιπλέον κόστους μπορεί αυτή να συνεπάγεται.
- H δυνατότητα αγορών δίχως άγχος χρόνου, ωραρίου καταστημάτων, στήσιμο στην ουρά του ταμείου και τα συναφή (αν και δεν είναι λίγοι που θεωρούν περίπου αγχολυτική την βόλτα στα φυσικά καταστήματα λιανικής!)

Βασικοί ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ παράγοντες :

- Η όχι ικανοποιητική διείσδυση χρήσης internet στα νοικοκυριά, η έλλειψη ασύρματου δωρεάν ευρυζωνικού δικτύου, οι χαμηλές ταχύτητες και η εξαιρετικά χαμηλή αποδοχή (χρήση) του internet ως μέσου επικοινωνίας στις ηλικίες άνω των 30 ετών.
- Η συνήθεια να βλέπει κανείς το προϊόν σε φυσική μορφή, να το αγγίζει, να το μυρίζει, να το δοκιμάζει ή να παζαρεύει την τιμή του (…στην ανατολή είμαστε)
- Η φυσιολογική επιφυλακτικότητα απέναντι στο καινούριο, το άγνωστο.
- Η γενικευμένη σχεδόν νοοτροπία που θέλει τις αγορές όχι προγραμματισμένες αλλά της τελευταίας στιγμής.
- Η ποιοτικά χαμηλή ανταπόκριση των δικτύων διανομής και η αδυναμία τους για εξειδικευμένες διανομές.
- Η όχι επαρκώς μικρότερη τιμή στο ηλεκτρονικό κατάστημα έναντι του φυσικού, ώστε να λειτουργεί ως σημαντικό κίνητρο.
- Η ανάγκη για προμήθεια ειδών που έτσι κι αλλιώς επιβάλλει τη μετάβαση σε φυσικό κατάστημα.
- Ο συνήθως μεγάλος χρόνος αναμονής για την παραλαβή της παραγγελίας.

Το e-bloko υλοποιεί μια ενδιαφέρουσα και για την ώρα μοναδική εκδοχή b2c ηλεκτρονικού εμπορίου. Βλέπει ως “B” τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής και προβάλλει (διαφημίζει) δωρεάν τους φορείς του. Δεν κάνει καμία ενέργεια φυσικού logistic ή μεταπώλησης, άρα δεν επιβαρύνει την τιμή παραγωγού με παρεπόμενα κόστη. Η λειτουργία του βασίζεται στην υποστήριξη και τη χρήση του πιο σύγχρονου δικτύου διανομής πανελλαδικής εμβέλειας (Γενική Ταχυδρομική), το οποίο υλοποιεί κάθε αναγκαία προσαρμογή για τη στήριξη b2c υπηρεσία διανομής, συμπεριλαμβανομένης και της συσκευασίας ταχυδρομικού τύπου.

Εν τέλει η εκδοχή e-bloko b2c είναι εκείνη που εξισώνει την ΤΙΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ (“B”) με την ΤΙΜΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ (“C”) και, ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι βάζει αρκετά ψηλά τον πήχη ανταγωνισμού και μάλιστα πολύ καλά στηριγμένο, αφού τον στηρίζει στο συμφέρον παραγωγού και καταναλωτή, ταυτόχρονα και αποκλειστικά.