Πλιάτσικο ακόμα και στην ΑΠΟΧΗ !

Άφησα να κρέμεται κατάφατσα στο ημερολόγιό μου η ανάρτηση για την αποχή σε πείσμα όλων όσων την εξόρκιζαν και την καταριόνταν πριν από τις κατά Καλλικράτη εκλογές. Πλην των άλλων, έδινα κάποια πιθανότητα στο ενδεχόμενο να τη δει κανείς τυχαία (αφού το ημερολόγιο αυτό είναι σε κοινή θέα) και να τον βάλει σε σκέψεις, στην περίπτωση που σκεφτόταν να καταθέσει τον οβολό του στις κάλπες της κοινοβουλευτικής Ολιγαρχίας. Οι δύο τελευταίες Κυριακάτικες θεατρικές παραστάσεις, όπου έπαιξαν σύμπασες οι μαριονέτες του πολιτικού κατεστημένου, έλαβαν τέλος, οπότε και επανέρχομαι. Στις παραστάσεις μετρήθηκαν αυτή τη φορά με σχετική ακρίβεια οι θεατές. Μετρήθηκαν οι βολεμένοι, οι αλλήθωροι προς βόλεμα, οι φοβισμένοι, οι υπνωτισμένοι και οι ηλίθιοι. Μετρήθηκαν και βγήκαν κοντά στο 45% !!!! Καλό αυτό! Μειοψηφία ήδη. Κυβερνώσα μειοψηφία με την πλάτη στον τοίχο.

Αυτή τη φορά δεν πανηγύρισε κανένας θεατρίνος. Δεν ανέμισαν σημαίες και δεν βάρεσαν κόρνες στους δρόμους. Τους ζεμάτισε όλους η ΑΠΟΧΗ και δεν τους άφησε χώρο για πανηγύρια. Όλοι ψέλλισαν κάτι περί νίκης και δικαίωσης, κι ύστερα ξαμολήθηκαν στα τηλεπαράθυρα, για να ΓΛΕΙΨΟΥΝ το πολιτικοποιημένο τμήμα του λαού που έκανε ΑΠΟΧΗ από τις εκλογικές τους παραστάσεις. Βάλανε μόνο κάποιες δευτεροκλασάτες και τριτοκλασάτες μαριονέτες να καταγγείλουν την ΑΠΟΧΗ, ίσα για να σώσουν τα προσχήματα, με πρώτη τη μαραμένη, πλην αναιδεστάτη, γλάστρα του προεδρικού μεγάρου.

ΟΛΟΙ ομολόγησαν πως η ΑΠΟΧΗ είναι πολιτική συμπεριφορά και ο καθένας επιχείρησε το δικό του ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ στο 55% του λαού που απείχε, δίνοντας τη δική του «ερμηνεία». Μιλάνε για την ΑΠΟΧΗ λες και είναι ένα κόμμα, λες και ψάχνουν τους εκπροσώπους της για να συνομιλήσουν μαζί τους!
ΟΛΟΙ αθροίζουν τα ποσοστά λευκού – άκυρου με εκείνο της αποχής, ενώ βεβαίως ξέρουν πολύ καλά πως αυτές οι δύο συμπεριφορές είναι ολότελα διαφορετικές, αν όχι σχεδόν αντίθετες. Γιατί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ξέρουν πως το άκυρο – λευκό συνιστά ΑΠΟΔΟΧΗ του συστήματος και απόρριψη των πολιτικών του εκφραστών, ενώ η αποχή συνιστά ΑΠΟΡΡΙΨΗ του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος (του καθεστώτος και όχι του πολιτεύματος).

ΟΛΟΙ μιλάνε γενικά για την ΑΠΟΧΗ και αποφεύγουν να πουν πως το 95% όσων απείχαν έχουν ηλικίες από 18 μέχρι 45 χρόνων !!

Το αποτέλεσμα αυτών των «εκλογών» είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά ευοίωνο, αφού η πλειοψηφία του λαού δήλωσε με αδιάψευστα κατηγορηματικό τρόπο την απέχθειά της για το κατεστημένο πολιτικό σύστημα και έκλεισε τα αυτιά της στα κελεύσματά του. Φυσικά δεν είναι όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί και οι πολιτικοί ίδιοι. Είναι όμως ίδιοι και απαράλλαχτοι στο να διατηρήσουν όλοι μαζί και με κάθε τρόπο γερή και όρθια τη σκάλα της εξουσίας, ώστε να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια της. Νομίζω πως για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρόνια φαίνεται με γυμνό μάτι πως αυτή η σκάλα τσάκισε κι έχασε την ισορροπία της. Οι εφεδρείες μάλλον δεν έχουν τη δύναμη να την επισκευάσουν.

Με πολίτευμα που (θεωρητικά) έχει σημείο αναφοράς και νομιμοποίησης την αρχή της πλειοψηφίας μπήκαμε ήδη στην εποχή διακυβέρνησης από μειοψηφίες του 15% – 25%. Το πολιτικό σύστημα εκφυλίστηκε σε καθεστωτικό, εκφυλίστηκε σε Ολιγαρχία. Αυτή η κραυγαλέα αντίθεση μεταξύ του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος που στηρίζεται στην αναλογική εκπροσώπηση (με διαδικασίες απλού αναλογικού υπολογισμού για την ανάδειξη αντιπροσώπων) και του υφιστάμενου καθεστώτος, που σταδιακά εγκαθίδρυσε το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, έχει σοβαρές πιθανότητες να αποτελέσει την αρχή του τέλους του. Γιατί όσοι απείχαν από την εκλογική φάρσα, είτε κάθονταν στον καναπέ τους είτε όχι, έχουν πολύ θυμό, πολλή οργή κι έχουν τις γροθιές σφιγμένες. Με τη φτώχεια και την ανέχεια να βαθαίνουν, με την αβεβαιότητα για το σήμερα και το αύριο να μεγαλώνει, με τη διακυβέρνηση από ξένα κέντρα και ξενόδουλους πολιτικούς να γίνεται ολοένα πιο φανερή, είναι πολύ πιθανό πως όλος αυτός ο κόσμος, όλοι εμείς οι απέναντι και οι απέχοντες, δεν θα ανεχτούμε για πολύ ακόμα τα δεσμά του καθεστώτος