Και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ

Ή η υποκουλτούρα της καταγγελίας και τα φαινόμενα του τύπου troktiko.blogspot.com.

Σε προηγούμενο άρθρο («η υποκουλτούρα της καταγγελίας») σημείωνα ότι, «Το παζλ συμπληρώθηκε, ήδη, από το κύριο μέσον της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης το Internet. Παρατηρήστε ότι πρώτα σε επισκεψιμότητα portals είναι όσα έχουν κάνει την ανάρτηση ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ (και δη ανώνυμης) όχι μόνο κύριο πιάτο, αλλά φροντίζουν να είναι συνέχεια φρέσκο πιάτο.»

Συνηθίζω να έχω αρχική σελίδα στον internet explorer τη σελίδα εκείνη που κατά κοινή ομολογία και αποδεκτές μετρήσεις διατηρεί την πρωτιά στο είδος. Όχι βέβαια από κάποιο ανεξήγητο βίτσιο, αλλά για να έχω συνεχή ανανέωση της ένδειξης του βαρόμετρου αυτής της υποκουλτούρας, επειδή τυχαίνει να έχω εκτιμήσει την δραστικότατη επιρροή της στη διαμόρφωση κοινής γνώμης και κυρίως, κοινής συμπεριφοράς.

Η φάμπρικα αυτή δεν μου φαίνεται καθόλου αυθόρμητη μα και καθόλου τυχαία. Νομίζω ότι αφενός μεν λειτουργεί σαν εκτονωτικό και αποπροσανατολιστικό κανάλι για κάποιον που θέλει να κάνει μια οποιαδήποτε ΑΝΩΝΥΜΗ καταγγελία, αφετέρου δε στοχοποιεί κατά τρόπο που οδηγεί είτε φυσικά πρόσωπα είτε επιχειρήσεις να καταφύγουν σε απολογία (κυριολεκτικά).

Κανένας δεν μπορεί να πείσει κανέναν ότι αυτή η εύκολη στοχοποίηση είναι τυχαία και δεν γίνεται κατά παραγγελία, δηλαδή για λόγους εκδικητικούς ή ανταγωνιστικούς ή άσκησης εκβιασμού με σκοπό ΛΥΤΡΑ (όχι απαραιτήτως € ). Αυτό δεν είναι ασαφής υπαινιγμός είναι λογικό ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.

Δεν γνωρίζω ποιοι συντηρούν το αναφερόμενο blog και ούτε έχει κάτι να μου προσθέσει μια τέτοια γνώση. Άλλωστε δεν είναι το μόνο, υπάρχουν δεκάδες, αλλά είναι το «μεγαλύτερο», πράγμα που «σεμνά και ταπεινά» κάθε τόσο υπενθυμίζει και καλά κάνει. Όταν χρειάστηκε να απευθυνθώ σ΄ αυτό (εξαιτίας μιας «καταγγελίας» για τη Γενική Ταχυδρομική) απευθύνθηκα επώνυμα, άσκησα αυστηρή κριτική για τη συγκεκριμένη πράξη και άφησα στην ευχέρειά του το αν θα αναρτήσει το κείμενό μου ή όχι (δεν το ανάρτησε πάντως και περιορίστηκε στην απαλοιφή της συγκεκριμένης ανάρτησης). Για την ιστορία, συνέστησα στη Γενική Ταχυδρομική να υποβάλει μήνυση «κατ΄ αγνώστων», επειδή αυτό το δρόμο αντιλαμβάνομαι σαν τον προσήκοντα σε κάθε περίπτωση διαφοράς που δεν επιλύεται συναινετικά, γνωρίζοντας ότι η πιθανότερη τύχη της είναι να τεθεί στο αρχείο.

Δεν μπορώ να μη σημειώσω πως μου κάνει ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι μεγάλες επιχειρήσεις (από άποψη όγκου και αναγνωρισιμότητας, γιατί από άποψη μάνατζμεντ νομίζω πως δεν έχουν την ίδια μεγαλειότητα) κυριολεκτικά τρέχουν να απολογηθούν στο μέσον για «καταγγελίες» ανώνυμες και δυσφημιστικές, οπότε λίγο μετά εισπράττουν τον έπαινο του μέσου γι αυτή την επίδειξη ευαισθητοποίησης!

Έχω τη σταθερή εκτίμηση (και ως άνθρωπος του …είδους) ότι η μπλογκόσφαιρα είναι ό,τι καλύτερο δημιουργήθηκε μέχρι τώρα στο χώρο του internet, τουλάχιστον στον τομέα επικοινωνίας και ενημέρωσης (αν και έχω ένα θέμα με την ανωνυμία)… Αλλά σκουπίδια υπάρχουν παντού και μάλιστα μερικές φορές είναι αρωματισμένα. Εν προκειμένω χρησιμοποιείται το άρωμα της «πολυφωνίας», των διαμετρικά αντίθετων αναρτήσεων, του προσφιλούς λαϊκισμού με το «καταχέριασμα» «ισχυρών», του λίγου γυμνού, του λίγου κουτσομπολιού, του κάτι λίγο από θρησκεία και πατρίδα, της γρήγορης (!) είδησης, του lifestyle, του φιλικού ξεκατινιάσματος, της αγοραίας κριτικής και όλων του λουλουδιών που ανθίζουν στον μπαξέ του «φ». Αχταρμάς. Θελημένα ή αθέλητα, συνειδητά ή ασυνείδητα, από επιτηδειότητα ή βλακεία. Αλλά ο «φ» πάντα πουλάει. Κι άμα πουλάει πολύ κι έχει κάποια εκατομμύρια κλικ, άντε να τον δαμάσεις, άντε να τα βάλεις μαζί του…

Δείτε λοιπόν τον Αστυφύλαξ (copy – paste)

ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ. ΜΠΟΡΕΙΣ
Πτυχίο ρουφιανιάς και κατάδοσης θα παίρνει όποιος καταγγέλλει κάποιον φοροφυγά! Ο φορολογούμενος μετά την ρουφιανιά του θα λαμβάνει και μια ευχαριστήρια επιστολή από το υπουργείο Οικονομικών που θα τον ενημερώνει ποιο ήταν το όφελος του κράτους από την πράξη του.
Μήπως ...
θα ήταν καλύτερο να του δώσουν κάποια προστασία για να μπορεί να την βγάλει καθαρή; Την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν αλλά τον ρουφιάνο κανείς!
Γιαυτό υπάρχουν οι ελεγτές και οι εφοριακοί για να εντοπίζουν τους φοροφυγαδες. Τι δουλειά έχουν

Τώρα, δείτε και τον Χωροφύλαξ (επίσης copy – paste)

(1) Κατάλογος δεν υπαρχει σε κανένα τραπεζι. Αγενεστατη δεσποινίς , σερβιτόρος ρωτά για την παραγγελία,ενω ηδη ανοίγει εμφιαλωμένο μπουκάλι νερο, που κανείς δεν εχει ζητησει.
Στην ερωτηση γιατί δεν υπαρχει καταλογος απαντά με αγριεμένο και < ξυνισμένο > υφος οτι < γινεται ανακαίνηση και δεν εχουμε κατάλογο> και προσθετει θρασύτατα< πες τε μου τι θέλετε να σας πω πόσο κανει>
Στην παρατήρηση πως οταν εκα καταστημα λειτουργεί , οφε΄λιλει να εχει κατάλογο, γελά ειρωνικά και δηλώνει < τα παράπονα σας στο υπουργείο Οικονομικών...>
Πολύ καλα θα κάνει, αν δηλαδη τελικά το κανει, το υπουργείο Οικονομικών να ελεγξει οχι μονον τις μεγαλες επιχειρησεις αλλα και καποιους τετοιους < επιχειρηματιες> οι οποίοι νομιζουν οτι < εχουν πιάσει τον Παπα....> Αναγνωστης"

(2) "Όσο καιρό τώρα ψωνίζω από το φούρνο Ιω…. στο Βόλο,(διεύθυνση),ποτέ δε μου κόβουν απόδειξη,παρά μόνο αν ζητήσω!Και όση ώρα κάθομαι εκεί κ...
περιμένω τη σειρά μου,έχω διαπιστώσει πως δε δίνουν σε κανέναν!Ξυπνήστε λίγο ρε παιδιά,εμείς κορόιδα είμαστε που πληρώνουμε τους φόρους μας;;Περνιούνται για έξυπνοι;;"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Τώρα τι να διαλέξουμε; Το «πτυχίο ρουφιανιάς» ή την προτροπή να πάει αμέσως το ΥΠΟΙ να πετσοκόψει την καφετέρια και να ξεροψήσει το φούρναρη;

Στο δίλημμα όμως δίνεται (συμπτωματικά και χάριν ευκολίας...) απάντηση, αφού λίγο μετά την ανάρτηση περί «πτυχίου ρουφιανιάς», νεότερη ανάρτηση, που αποδίδεται και αυτή σε «αναγνώστη», αποτυπώνει ένα εξαιρετικής ευφυΐας προβληματισμό – επιλογή που εξισώνει τις έννοιες ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ & ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ:

(copy-paste) δυστυχώς συνεχίζουμε το ίδιο βιολί σε αυτό το κατατρεγμένο τόπο. Ο ρουφιάνος είναι αυτός που επιδιώκει να προσποριστεί αδίκως οφέλη σε βάρος συνανθρώπων μας. Όταν όμως η πράξη μας της ανάδειξης του υπαιτίου επιφέρει βελτίωση της καθημερινότητας μας, τότε αυτή η πράξη είναι πράξη ενός ενεργού πολίτη. Γιατί ...
δηλαδή να μην αναφέρω ποιός κλέβει την εφορεία όταν από αυτή την πράξη αύριο εγώ δεν θα έχω γιατρούς σχολεία, κοινωνικές υπηρεσίες και το χειρότερο θα βγαίνω να κλαίω σαν καμία γάτα σε έξαψη για το τι κάνει το κράτος και μας έχει αφήσει στην τύχη μας. Το κράτος δεν μας έφταιξε, εμείς φταίξαμε γιατί ως γνήσιοι έλληνες πάντα φταίει ο άλλος και ποτέ εμείς και τη λέξη ρουφιανιά τη χρησιμοποιούμε κατά κόρον για να αποβάλουμε τις δικές μας ευθύνες ως πολίτεσ από την πλάτη μας.
Αλλάξτε εσείς σήμερα για να αλλάξει ο κόσμος αύριο. Αύριο είναι ήδη αργά."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Δεν έχω την ελάχιστη αμφιβολία ότι το συγκεκριμένο “troktiko” και όλα τα άλλα του ιδίου φυράματος θα συνεχίσουν να μετράνε όλο και περισσότερα κλικ. Η επισκεψιμότητα αλλά και η απήχησή τους θα συνεχίσει ανοδική, όπως θα συνεχίσει και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για την πρωτιά ή το πλασάρισμα σε καλύτερη θέση (...). Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, κρίσης θεσμών και αξιών, σε συνθήκες τηλεοπτικής δημοκρατίας, με τη διανόηση, την ποίηση και τη λογοτεχνία φιμωμένες οι συνταγές του «φ» κάνουν πάρτι. Η «φιλανθρωπία» θριαμβεύει, τα «βοηθήματα» θεωρούνται πράξη υπέρτατης κοινωνικής ευαισθησίας, και τα συσσίτια έπονται. Σε λίγο θαρρώ πως όχι μόνο θα μετράμε και πάλι δραχμές, αλλά θα ευγνωμονούμε κιόλας (πειναλέοι, πένητες αλλά περήφανοι) τους «σωτήρες» του εθνικού κύρους και τους μεσίτες τους.

Τι είναι το «φ» ε; Κάτι από Φασισμός, Φόβος, Φερετζές και Φούμαρα σε συνθήκες Φτώχειας…