Ηττημένος αλλά όχι προσκυνημένος

Δέκα χρόνια πριν,

Την άνοιξη του 2000 στήθηκαν φιέστες και πανηγύρια, γιατί «η Ελλάδα εκπλήρωσε και τα 4 κριτήρια της συνθήκης του Μάαστριχτ και μπήκε με το σπαθί της στην ΟΝΕ». Για να εκπληρωθούν αυτά τα κριτήρια εφαρμόστηκαν προηγουμένως,, επί δέκα χρόνια περίπου, πολιτικές «λιτότητας» και «σφικτής εισοδηματικής πολιτικής». Τέλος εποχής για τη δραχμή, αρχή εποχής για το ευρώ.

Λίγο μετά, κι ενώ ο πολύς κόσμος είχε αρχίσει να νιώθει μόνιμη ανατριχίλα από την ευρω ακρίβεια, άρχισαν να ακούγονται κάτι ψίθυροι για «δημιουργική λογιστική, για πλασματική σύγκλιση» και άλλα τέτοια που περίπου εννοούσαν ότι η Ελλάδα έπιασε κορόιδα του κοινοτικούς κουτόφραγκους και μπήκε στην Ευρωζώνη με μαγειρεμένα στοιχεία. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι κοινοτικοί δεν πιάστηκαν κορόιδα, αλλά έκαναν το κορόιδο, γιατί η ένταξη της Ελλάδας εξυπηρετούσε τα δικά τους συμφέροντα. Γι’ αυτό (επειδή δηλαδή είχαν γνώση) στις εκθέσεις ένταξης (της ΕΚΤ) διατυπώθηκε η σοβαρή, επανειλημμένη και έντονη επισήμανση για «ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων» από την ελληνική πλευρά.

Δέκα χρόνια μετά,

- Οι (ούτως ή άλλως) διεθνείς «επενδυτές» αγόρασαν σε τιμή ευκαιρίας, είτε μέσω χρηματιστηρίου είτε απευθείας, ΟΛΑ τα «χρυσαφικά» και τα «ασημικά» της Ελλάδας «που μπήκε με το σπαθί της στην ΟΝΕ». Μόνο κάτι μπακίρια έχουν ξεμείνει απούλητα.
- Οι «ελληνικές» τράπεζες είναι οι μόνες συνολικά υπερκερδοφόρες επιχειρήσεις.
- Η ανεργία από το περίπου 7,5% (επίσημο) την περίοδο της «σύγκλισης» σκαρφάλωσε στο 17,5% (επίσημο) και συνεχίζει.
- Στα ταμεία Ασφάλισης «δεν υπάρχει σάλιο» (έτσι ακριβώς το είπε ο επί της απασχόλησης υπουργός και είπε την αλήθεια).
- Ο κόσμος δεν ελπίζει και δεν αγωνίζεται να αυξήσει το εισόδημά του. Φοβάται να μη χάσει τη δουλειά του έστω και με χειρότερες συνθήκες κι αμοιβές αφού,
- Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν με ρυθμούς πρωτοφανέρωτους, η αγροτική οικονομία έχει καταρρεύσει και η «βαριά βιομηχανία» (τουρισμός !!) αποδείχτηκε ελαφρότατη, αν και ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια μέσα από προγράμματα «ανάπτυξης επιχειρηματικότητας», «νέων αγροτών», «αναδιάρθρωσης καλλιεργειών», «αγροτουρισμού», «κοινωνικού τουρισμού» «επιμόρφωσης εργαζομένων», «κοινωνίας της πληροφορίας» και δισεκατομμύρια για επιδοτήσεις αέρα κοπανιστού. («…Πού πήγαν τα λεφτά;;;»)
- Όλη η δεκαετία σημαδεύτηκε από «σκάνδαλα» τύπου Χρηματιστηρίου (μέχρι και τα λεφτά της γιαγιάς βγήκαν από το μαξιλάρι και γίνανε καπνός), δομημένων ομολόγων (τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων βρήκαν …διέξοδο), κουμπάρων (νταραβέρια με δημόσιο χρήμα), Βατοπεδίου (ανταλλαγή νερού με ακίνητα - φιλέτα), υποκλοπών (καλά αυτό είναι παλιό και άρα συνηθισμένο), σιφοράι (σαβούρα πολυτελείας) , κ.ά. παρόμοιων,
- Αλλά σημαδεύτηκε και από την οργάνωση - τέλεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, των πιο ακριβών που έγιναν ποτέ, με δεκάδες χιλιάδες εθελοντές και μερικές εκατοντάδες χοντροκονομημένους κατασκευαστές, προμηθευτές, αεριτζήδες, συμβούλους και σπόνσορες,
- Ενώ, τα δημόσια οικονομικά κατέρρευσαν και οι εισπράκτορες εισπράττουν πρώτα για πάρτη τους και μετά για το δημόσιο, οπότε,

Μόλις διαπιστώθηκε ότι για όλα φταίει η διαφθορά !! και,

ενώ, ο ένας πολιτικός σχηματισμός κατηγορεί τον άλλο για υπόθαλψη διαφθοράς και αδιαφάνειας που εξέθρεψαν οικονομικά σκάνδαλα, ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΙΣΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ (!!!!!!!)

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΑΝ ΕΙΣΕΤΙ… (και μάλλον δεν θα εντοπιστούν ούτε από τις εξεταστικές επιτροπές – τηλεοπτικό θέαμα των επόμενων μηνών, ούτε από τα «πόθεν έχεις» των φορατζήδων).

Κάπως έτσι σε δυο τρεις μήνες μπαίνουμε (;;;;;;;;;) στην ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ .