Νηστικοί εναντίον Πεινασμένων;

(Αθάνατε) ποιητή στον αιώνα ΜΑΣ λέγε τι βλέπεις;

Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου ( Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει

Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο χωρίς να έχουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής

Πώς να αναρωτηθούν πούθε έρχονται και πού πηγαίνουν
Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι
Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα δεν τα έχουν ακόμα δει όταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί γι αυτό που είναι ταπεινό ποτέ δεν θα υψωθούν

Το ημερολόγιο δεν δείχνει ακόμα την ημέρα
Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες είναι ανοιχτές
Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί μ’ έναν σταυρό

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο λένε πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό
είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

Ο θίασος αλλάζει. Το έργο συνεχίζεται

Η ασθενής πολιτική μου όσφρηση οσμίζεται αλλαγή φρουράς στο πολιτικό σκηνικό. Τίποτα σπουδαίο δηλαδή και βεβαίως τίποτα το διαφορετικό για όλους εμάς τους ανθρώπους της καθημερινότητας, τους ανθρώπους της «πραγματικής οικονομίας» που πασχίζουμε για τον επιούσιο και το μέλλον των παιδιών μας, που (και τα δυο) το εγχώριο πολιτικό καθεστώς τα ποντάρισε σε στημένο στοίχημα στις αγορές και τα ξεπούλησε. Οι «καλύτερες μέρες», το «φως στο βάθος του τούνελ» και η «σωτηρία της πατρίδας» θα επαναληφθούν πολλές φορές τις επόμενες μέρες από τις εφεδρείες του καθεστώτος, που ετοιμάζονται να καταλάβουν έδρανα και ψηλές (και ασφαλώς ψηλά αμειβόμενες) καρέκλες.

Νέοι (όχι και τόσο) τυχοδιώκτες ετοιμάζονται να διαδεχτούν τους ξεφωνημένους και χρεοκοπημένους της τελευταίας διετίας, ενώ φαντάσματα βγαίνουν από τα ράφια της πρόσφατης ιστορίας δίκην σωτήρων της πατρίδας.

Βλέπω δήθεν τεχνοκράτες, πολιτικούς μαθουσάλες, συμβούλους τραπεζών, αναλυτές της άσπρης ξέξασπρης πέτρας, τον παρλαπίπα Μίμη, την επίτροπο Μαρία, κάτι εκδότες προαγωγούς, μερικούς καθηγητές έμμισθα μέλη δεκάδων διοικητικών συμβουλίων και ένα τσούρμο ακόμα ανεπάγγελτους αρλουμπολόγους έτοιμους για εφόρμηση με το αζημίωτο σε ό,τι απέμεινε να γίνει. Βλέπω πολλούς να φλερτάρουν με το πολιτικό τους χαρακίρι, μπας και διατηρήσουν ρόλο στην επόμενη μέρα. Αλλά βλέπω ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια, μιζέρια, εξαθλίωση, κοινωνική διάλυση και καταστροφή ονείρων. Βλέπω 11 εκατομμύρια ονοματεπώνυμους (κάπου τόσοι είμαστε) δίχως πατρίδα.

Το κατά Ευάγγελο Ευαγγέλιο και συναφή φληναφήματα

Από άποψη αρχής δεν αναφέρομαι ονομαστικά σε κυβερνητικά, κοινοβουλευτικά και λοιπά πολιτικά στελέχη γιατί, πολύ απλά, έχω την σταθερή άποψη (πεποίθηση) πως δεν πρόκειται για πρωταγωνιστές αλλά για κομπάρσους ενός θιάσου στον οποίο πρωταγωνιστούν οι σκιές των μεγάλων αφεντάδων. Ενός θιάσου που με το σμάρι των κομπάρσων του παίζει το χωρίς τέλος έργο «Τα δικά μας δικά μας και όλα τα δικά σας δικά μας», ενώ στο ιντερμέτζο παίζει το χαλαρωτικό μονόπρακτο «να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι». Κάνω μόνο μερικές ελάχιστες εξαιρέσεις για τις περιπτώσεις εκείνων των μελών του μπουλουκιού -κομπάρσων που, είτε από βλακεία, ανεπάρκεια ή υπερβάλλοντα ζήλο, είτε από οπορτουνιστικό εξουσιαστικό φαταουλισμό, μπαίνουν τόσο μέσα στο πετσί του ρόλου τους, που εκ των πραγμάτων τείνουν να υπερακοντίσουν του πρωταγωνιστές – σκιές.

Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η βαρύγδουπη ρήση (δηλαδή η καρακοτσάνα ολκής) του Ευαγγέλου του Ευτραφούς ότι η «συμφωνία της 21ης Ιουλίου αποτελεί θεσμικό Ευαγγέλιο»; Προφανώς εννοούσε «θεσμικό απαράβατο» αλλά ήθελε να το διατυπώσει με κάποια παραπάνω ..μεγαλοπρέπεια. Υποθέτω μάλιστα ότι εδώ αιτία δεν είναι ούτε η ανεπάρκεια ούτε η μωρία… Γιατί, αν «ευαγγέλιο» σημαίνει «καλή αγγελία», τότε ούτε λίγο ούτε πολύ ο Ευάγγελος ο Ευτραφής έφτυσε κατάμουτρα όλους τους ιθαγενείς ονοματεπώνυμους (κάπου 11 εκατομμύρια είμαστε) λέγοντάς μας ότι αποτελεί ακραία θετική αναγγελία το γεγονός ότι οι φερόμενοι ως κυβερνώντες συμφώνησαν με τους τοκογλύφους δανειστές το λεγόμενο roll over («εθελοντική» ανταλλαγή των κρατικών ομολόγων με νέα μεγαλύτερης διάρκειας, ώστε να έχουν να πληρώνουν τα δισέγγονά μας και βάλε), ενώ ως εγγύηση γι’ αυτό συμφώνησαν μαζί τους ένα πρόγραμμα φορολογίας που ζητάει φόρους ακόμα κι από τη σύνταξη των 370 ευρώ της μάνας μου, ενώ της στέλνει και χαράτσι 200 ευρώ για το πατρογονικό αγροτόσπιτο.