Σεπτέμβρης 2011 – Ο φόρος πολυτελείας στη φασολάδα επιβλήθηκε
Πριν 16 μήνες, Απρίλης 2010, που ακόμα δεν είχαμε δει «μέτρα», τρόικες και «σχέδια σωτηρίας», σημείωνα «...δεν ξέρω αν η «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ προβλέπει επιβολή φόρου πολυτελείας στη φασολάδα, αλλά ξέρω ότι έτσι κι αλλιώς η φασολάδα θα γίνεται για όλο και περισσότερους Κυριακάτικο όνειρο» (http://ebloko.gr/_luxurytax?page=3). Ήδη από χτες ο φόρος στη φασολάδα πήγε στο 23%, που μαζί με το φόρο στο μαγέρικο ξεπερνάει το 50%.Ένα μήνα νωρίτερα, Μάρτης 2010, σημείωνα επίσης ότι «Η εγκατάλειψη του ευρώ και η υιοθέτηση νέου νομίσματος (νέας δραχμής, ευρωδραχμής ή όπως ονομαστεί) υποτιμημένου πάνω από 50% σε σχέση με το ευρώ μοιάζει, ατυχώς, σαν η μοναδική λύση ώστε, κάτω από προϋποθέσεις, όχι να μην πτωχεύσει η χώρα (αυτό ουσιαστικά έχει ήδη συμβεί), αλλά να μην πεινάσει ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός της. Ότι αυτή η διατύπωση μοιάζει ακραία είναι κατανοητό, αλλά το ίδιο και παραπάνω ακραία είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Αποτελεί κατά την άποψή μου μοναδική πατριωτική πράξη η άμεση εγκατάλειψη της ευρωζώνης. Είναι πατριωτικός μονόδρομος η επιστροφή όχι στην κατάσταση προ ευρώ, αλλά η επιστροφή σε συνθήκες διάρθρωσης του παραγωγικού ιστού κοντινές στην προ ένταξης στην τότε ΕΟΚ (τηρουμένων των αναλογιών, γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω). Δεν ξέρω ποιοι το καταλαβαίνουν αυτό και ποιοι όχι.