Έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες που υποστηρίζουν και εξηγούν τις ευεργετικές επιπτώσεις που έχει στην υγεία του ανθρώπου η λεγόμενη Μεσογειακή διατροφή. Η διατροφή δηλαδή που βασίζεται πρωτίστως στην κατανάλωση τροφών φυτικής προέλευσης, στο ελαιόλαδο, στα φρούτα, στα λαχανικά, στο ψάρι και δευτερευόντως σε περιορισμένη κατανάλωση γαλακτοκομικών, κρέατος και αυγών. Υποθέτω πως όλα αυτά ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι πρόκειται για προϊόντα παραδοσιακής καλλιέργειας ή εκτροφής και όχι για προϊόντα εντατικών καλλιεργειών ή εκτροφών με χρήση επικίνδυνων φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων και ζωοτροφών παραμόρφωσης.Η χώρα μας αποτελεί στο σύνολό της τη γεωγραφική περιοχή που είναι το σημείο αναφοράς της Μεσογειακής διατροφής υπό την έννοια ότι έχει τις προϋποθέσεις παραγωγής όλων των συντελεστών της, είτε φυτικής είτε ζωικής προέλευσης. Παρά ταύτα αυτή η χώρα – σημείο αναφοράς της Μεσογειακής διατροφής κατόρθωσε ελέω Κοινής Αγροτικής Πολιτικής να γίνει από αυτάρκης και εξαγωγική (τουλάχιστον στα συγκεκριμένα προϊόντα) εισαγωγική, αφού η εγχώρια παραγωγή δεν μπορεί από χρόνια τώρα να καλύψει τις ανάγκες της. Εισάγονται και καταναλώνονται υποκατάστατα Μεσογειακής διατροφής ΟΛΩΝ των κατηγοριών. Εισάγονται πλέον τεράστιες ποσότητες σε λάδια, λαχανικά, φρούτα, άλευρα, όσπρια, γάλα, κρέας, ψάρια κτλ .