Η απελευθέρωση των μεταφορών. Γενική αμηχανία

Προσωπικά καθόλου δεν πείθομαι από τις θορυβώδεις εκδηλώσεις των διαμαρτυρόμενων «φορτηγατζήδων» που κατέχουν 30 - 40 άδειες ο καθένας. Εντάξει γι΄ αυτούς θα κοπεί το νταραβέρι της αγοραπωλησίας αδειών αλλά ήδη είναι καλά τοποθετημένοι επιχειρηματικά. Κάποιοι έχουν κιόλας επεκτείνει τη δραστηριότητά τους σε γειτονικές χώρες, όπου το κόστος απόκτησης άδειας είναι μηδενικό (Βουλγαρία κυρίως) και ήδη διαθέτουν φορτηγά με μη ελληνικές πινακίδες, που με τις νέες ρυθμίσεις μπορούν πλέον να κάνουν μεταφορές και εντός Ελλάδας. Νομίζω ότι τώρα φωνάζουν για να σώσουν τα προσχήματα και να μη φάνε το ξύλο της αρκούδας από όλους εκείνους στους οποίους είτε μοσχοπούλησαν άδειες είτε πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, προκειμένου να τους πείσουν να μπουν ή να μείνουν στο επάγγελμα, καθιστώντας τους εξ αντικειμένου υποστηρικτές των δικών τους προνομίων. Γιατί αντικειμενικά το πρόβλημα το έχουν οι αυτοαπασχολούμενοι φορτηγατζήδες και πρόκειται για πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης.

Έχει ίσως κάποια αξία να κοιτάξει κανείς κάπως προσεκτικά τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών ΦΔΧ ενόψει της επερχόμενης «απελευθέρωσης» καθώς και τις αντιδράσεις του κοινοβουλευτικού πολιτικού φάσματος αλλά και του τύπου.

Η απελευθέρωση των μεταφορών. Πληβείοι και Πατρίκιοι

Δοθέντος ότι βιοπορίζομαι περίπου 35 χρόνια στις παρυφές των εμπορευματικών μεταφορών, θέλοντας και μη βίωσα τις εξελίξεις σ΄ αυτόν τον χώρο από τη μεταπολίτευση και εδώ. Βλέποντας λοιπόν τα πράγματα από μέσα διατυπώνω δίχως επιφύλαξη την παρατήρηση ότι στις τέσσερις αυτές δεκαετίες οι επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων συνέπεσαν (τουλάχιστον) ως προς το να ευνοηθεί η χερσαία, οδική εμπορική μεταφορά –που ασκείται κατά 100% από φορείς ιδιωτικής πρωτοβουλίας – σε βάρος της σιδηροδρομικής αλλά και της αεροπορικής, που οι φορείς τους ήταν κρατικές επιχειρήσεις- μονοπώλια. Όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν πολιτικές απαξίωσης του κρατικού σιδηροδρόμου με αποτέλεσμα, πλην των άλλων, να τον βγάλουν εκτός παιχνιδιού εμπορευματικών μεταφορών. Κατ΄ αναλογία το ίδιο ακριβώς έγινε και με την αεροπορική μεταφορά, αφού μέχρι προχτές η ΟΑ ήταν κρατικό μονοπώλιο. Έτσι οι δύο αυτές, πέραν κάθε αμφισβήτησης, κερδοφόρες, κρατικές μονοπωλιακές επιχειρήσεις κατέληξαν σε χρεοκοπία και σε (ή υπό) εκποίηση.Αυτό είναι ατυχώς το διαχρονικό αποτέλεσμα της διαχείρισης των φόρων του ελληνικού λαού από τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 χρόνων ως προς τους κρατικούς φορείς εμπορευματικής μεταφοράς.

Φωτοβολταϊκή ΑΠΑΤΗ

Η Ελλάδα μετράει τρεις συμπληρωμένες δεκαετίες ένταξης στην Ε.Ε. (τέως ΕΟΚ) και μάλιστα ως μέλος της Ευρωζώνης. Ο χρόνος αυτός αποδείχτηκε αρκετός ώστε η χώρα να μετατραπεί από πλεονασματική - εξαγωγική στον αγροτικό τομέα σε ελλειμματική - εισαγωγική. Η αγροτική οικονομία ξεθεμελιώθηκε προσχεδιασμένα και συστηματικά μέσα από τις επιταγές της λεγόμενης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που δουλικά υπηρετήθηκε από ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Οι «μάχες» που υποτίθεται ότι έδιναν οι κυβερνήσεις αυτές στις Βρυξέλες, μάχες που γίνονταν πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε. και σημαία στα προεκλογικά φυλλάδια, αφορούσαν τη διατήρηση ή αύξηση των επιδοτήσεων γεωργικών προϊόντων και κυρίως επιδοτήσεων για «αναδιάρθρωση» καλλιεργειών. Επιδοτήσεις, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων, στη συνέχεια, μοιραζόταν με διακομματική συναίνεση μέσα από τους εγκατεστημένους μηχανισμούς του πελατειακού κράτους, που λειτουργούν σαν βιομηχανία εκμετάλλευσης των αδιεξόδων και των αναγκών του αγροτικού κόσμου, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τη γενική έλλειψη παιδείας.

4 μήνες ebloko.gr – ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ & ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Υπενθυμίζω ότι εν προκειμένω δεν ενδιαφέρει η συμπεριφορά των συνειδητοποιημένων καταναλωτών, εκείνων δηλαδή που, τουλάχιστον, έχουν κατά κάποιο τρόπο καλή αντίληψη των μηχανισμών εμπορίου και μπορούν να διακρίνουν την πραγματικότητα πίσω από μια διαφήμιση προϊόντος ή υπηρεσίας. Εκείνων που δεν παρασύρονται από «δώρα», «προσφορές», φανταχτερές συσκευασίες και βαρύγδουπα λογότυπα, γιατί αυτοί όχι απλώς υποδέχτηκαν θετικά το ebloko.gr αλλά οι περισσότεροι έγιναν μόνιμοι επισκέπτες – καταναλωτές. Ας δούμε τους υπόλοιπους που είναι και οι περισσότεροι…

Παραθέτω το μοναδικό αρνητικό μήνυμα επισκέπτη που διατυπώθηκε με ανώνυμο email, γιατί, μπορεί να είναι το μοναδικό ωστόσο υποθέτω πως είναι δυστυχώς πάρα πολλοί εκείνοι που θα έγραφαν κατά τον ίδιο τρόπο, αν το επιχειρούσαν. Νομίζω ότι τα γραφόμενα αυτού του επισκέπτη αντιπροσωπεύουν μια διαδεδομένη αντίληψη, εκείνη δηλαδή του δήθεν υποπτευμένου, του δήθεν γνώστη, του δήθεν κτλ., μια αντίληψη που έντεχνα καλλιεργείται από την καθεστωτική επικοινωνιολογία και συστηματικότατα περνάει από τα ΜΜΕ.